Na 3 jaar pech door corona en vogelgriep konden we dan eindelijk een tentoonstelling op poten zetten. Inmiddels is het ledenaantal van de vereniging danig geslonken. Veel mensen zeggen hun lidmaatschap op om reden dat ze door ziekte en ouderdom niet meer in staat zijn hun vogels naar behoren te verzorgen. En dan gaat het helaas om de categorie van de fervente inzenders naar tentoonstellingen. Het mag dan ook geen wonder heten dat we een bedroevend laag aantal inzenders en vogels op onze show hadden. Ook de opbouw gebeurt door leden die fysiek vaak niet meer in staat zijn zich ten volle in te zetten.

Een van de hoogtepunten in het verenigingsjaar van een vogelvereniging is de tentoonstelling. De tentoonstellingen van de Vogelvereniging Zuid-Oost Groningen konden de afgelopen drie jaar niet doorgaan. Twee keer vanwege de coronabeperkingen en een keer omdat er vogelgriep in de regio uitbrak. Maar dit jaar gaat het er dan toch van komen.

In het eerste deel heb ik het gehad over problemen met de rode keelkleur van de roodkeelnachtegaal. Dat is echter niet de enige zorg waar ik tegenaan loop. Daar waar de vogeltjes bruin moeten zijn, vertonen zich in toenemende mate witte en grijze veren. Maar eerst zal ik voor een goed begrip een kort overzicht van mijn avonturen met deze soort geven. Erg succesvol ben ik tot nu toe niet geweest.